හිටපු ගමන් හිතුන ගමන් ‍‍‍‍| ලෝකාන්තයේ වල් වැදී පොත් කියවීම

සෙනසුරාදා…….. දැන් මම ඇඟිලි ගැන ගැන ඉන්නේ කවදාද සෙනසුරාදා වෙන්නේ කියලා.. ඉතින් එහෙම ඇඟිලි ගැන ගැන හිටපු සෙනසුරාදාවක් තමා ගිය සතියේ උදාඋනේ.. කලින් ප්ලෑන් කරේ නම් එදාට Book Fair එකට එන්න. ඒත් සමහර හේතු නිසා ඒ ගමන යන්නත් බැරි උනා. උදේම අස්සයයි අසරුවයි එන්න පරක්කු උන නිසා මම නම් එදා දවස ගැන බලාපොරොත්තු අතඇරගෙනයි හිටියේ.. ඒත් අන්තිමේදී හැමදාමත් වගේ හිටපු ගමන් හිතුන ගමන් යන අපි දෙන්නා එදත් ලෑස්ති උනේ ඒ වගේ ගමනක් යන්න. යන්නේ කොහෙද නොදැන හිටියත් මං Book Fair එකෙන් ගෙන්න ගත්ත පොත් දෙකකුත් බෑග් එකට ඔබා ගත්තේ  අවස්ථාවක් ලද සැනින් සාහිත්‍ය මාසේ සමරන්න ඕන නිසා. යන්නේ කොහෙද කින්ද මන්ද මොකුත් නාහපු මම අස්සයාගේ පිටිපස්සෙන් වාඩි උනා. ඉතින් ඔහොම ගමන පිටත් උන අපි දෙන්නා වෙනදත් යන පුරුදු පාරක (හපුතලේ පාර) ගමන ආරම්භ කරා. බණ්ඩාරවෙල හපුතලේ බෙරගල හල්දුමුල්ල කළුපහන.. ඔන්න අපේ ගමන් මාර්ගය. ඒ පාරේ බලන්න රසවිඳින්න තිබුන දේවල් නම් අපමණයි. ඒත් හැමදේම මේ පෝස්ට් එකේ දාන්න ගියොත් අද මේක ඉවරයක් වෙන්නෑ.. වචන දාහකින් කියන දේ එක පින්තූරයකින් කියන්න පුළුවන් කියනවා නේ. ඔන්න එහෙනම් මගේ වචන ඉතුරු කරගන්න පින්තූර ටිකක්.
   





අපි හොයාගෙන ගියේ ඉස්කෝලයක්. නම වල්හපුතැන්න මහ විද්‍යාලය. ඒ ඉස්කෝලේ තමා අපේ ලෑන්ඩ් මාර්ක් එක උනේ අපේ ගමනාන්තට ආසන්නයි කියලා දැනගන්න. ඔන්න අපි එතනට ළගා වෙලා වැඩිපුරත් ටිකක් පාරේ පහළට ගියාම සද්දන්තයෙකුට හරිම ඇබැද්ධියක් වෙලා. මේ බලන්නකෝ….

ඒකත් බලාගෙනම ආයේ හරවාගෙන ආපු අපි අස්සයාව ඔන්න අතුරු පාරකට දැම්මා. ඔය අතුරු පාරෙන් තැන් දෙකකට යන්න පුළුවන්. එකක් බඹරකන්ද දිය ඇල්ලට අනික අපේ සොුරු ගමනාන්තය වූ “The World’s End Lodge” වෙතට. ඔය පාරේ ටික දුරක් යන කොට ආයෙත් පාර බෙදෙනවා දෙකකට. එකක් අර මම උඩින් කියපු දියඇල්ලට. අනිත් පාරේ තමා අපි යන්න ඕන. හැබැයි ගිහිල්ලා බහිනකල් වත් මම හිතුවේ නෑ මේ පාර “The World’s End Lodge” වලට යන පාර කියලා. ඒ පාර විහිදුනේ හරියටම පිටිසර ගමකට යන ගුරුපාරක් වගේ. හැම  වංගුවක් හරවද්දිම මට හිතුනේ දැන් පාර ඉවර ඇති කියලා. ඔහොම ලස්සන චූටි ගෙවල් ටිකකුත් පුංචි දිය ඇල්ලකුත් පහුකරගෙන ගිය අපට කන්දකුත් අදින්න සිද්ද උනා..




ඔන්න ඒ කඳු ගැටෙත් නැගලා අවසානයේදි අපි ලඟා උනා අපේ ගමනාන්තය නොහොත් “The World’s End Lodge” වෙතට.


ඊළඟ කොටස අද රෑටම……..!